Kirgistan

Po gorącym stepie, wjeżdżamy do górzystego i zimnego (!) Kirgistanu. Z Biszkeku, gdzie w jedno popołudnie wyrabiamy wizy do Tadżykistanu, udajemy się na jezioro Issyk-kul. Północny brzeg okazuje się być kurortem dla rosyjskich turystów, lecz w górach i na południowym brzegu jest już znacznie przyjemniej. Następnie udajemy się nad inne jezioro, Song-kul, gdzie mamy się aklimatyzować do wysokości 3000 m. Jest to też miejsce zbiórki dla grupy, z którą udajemy się do Lhasy.

Apres les chaudes steppes kazakhes, nous sommes entres dans ce pays froid et montagneux qu’est le Kirghizstan. De Bishkek, ou nous avons pu en une heure faire un visa tadjik, nous nous sommes rendus sur le lac Issyk-Kul. La rive nord s’avere etre une immense station de vacances pour les russes. La rive sud s’avere etre elle plus sauvage et moins touristique. Le Kirghizstan est un pays tres sur, et partout les sourires des gens que nous croisons en 4×4…

Nous avons dormi a 3000 metres au bord du lac Song Kul durant trois nuits afin de nous acclimater a l’altitude. C’est la que nous avons rencontre le reste du groupe avec qui nous nous rendons a Lhassa.